سرمایه اجتماعی و توسعه اقتصادی ـ اجتماعی در کلان‌شهر تهران

طرح مسأله: سؤال محوری این مقاله این است که آیا بین سرمایه اجتماعی و عناصر تشکیل‌دهنده آن در سطح تحلیل مناطق و میزان توسعه‌یافتگی مناطق، در شهر تهران رابطه‌ای وجود دارد یا خیر؟ روش تحقیق: در این پیمایش، جامعه آماری، جمعیت شانزده سال به بالای مناطق تهران است که با نمونه‌گیری خوشه‌ای متناسب با حجم 1759 نفر در سطح مناطق بیست و دوگانه شهر تهران انتخاب گردیده‌اند. یافته‌ها: در بخش یافته‌ها نمره سرمایه اجتماعی و هفت عنصر مفهومی آن شامل آگاهی، اعتماد عمومی، اعتماد نهادی، مشارکت رسمی، مشارکت غیررسمی خیریه‌ای، مشارکت غیررسمی همیارانه و مشارکت غیررسمی مذهبی محاسبه گردیده است و در ارتباط با وضعیت توسعه مناطق قرار گرفته است. نتایج: سرمایه اجتماعی مناطق، رابطه مثبتی با توسعه مناطق شهری در تهران دارد و مناطق توسعه‌یافته‌تر از میزان بیشتری ازاعتماد عمومی، آگاهی، مشارکت رسمی و مشارکت‌های غیر رسمی همیارانه برخوردارند و به گونه معناداری مشارکت غیررسمی مذهبی کمتری دارند و اعتماد نهادی و مشارکت‌های غیررسمی خیریه‌ای، در همه مناطق به صورت یکسان بوده و تفاوت معناداری نداشت.